[ TH ]
[ EN ]
ปณิธาน
“รากฐานของนวัตกรรมแห่งการออกแบบ”
วิสัยทัศน์
Incubating designers and creative thinkers for a sustainable future through multidisciplinary architecture and built environment
บ่มเพาะนักออกแบบและนักคิดเชิงสร้างสรรค์เพื่ออนาคตที่ยั่งยืน ด้วยสหวิทยาการทางสถาปัตยกรรม และสภาพแวดล้อมสรรค์สร้าง
ปรัชญา
“สืบสาน สร้างสรรค์สู่สากล”
พัทธกิจ
M1. การพัฒนาทักษะทางสถาปัตยกรรมขั้นสูงผ่านความเชี่ยวชาญที่หลากหลายเพื่อขับเคลื่อนเศรษฐกิจสร้างสรรค์ระดับโลก
Developing advanced architectural skills through diverse multicultural competencies to drive global creative economy
M2. การบูรณาการความคิดสร้างสรรค์แบบองค์รวมเพื่อตอบประเด็นที่ซับซ้อน และส่งเสริมเศรษฐกิจที่ยั่งยืนผ่านองค์ความรู้และเครือข่ายทั่วโลก
Integrating creative and holistic solutions to address complex issues to enhance sustainable economy through knowledge and global networks
ค่านิยม
TRUST
T - Think Creatively
R - Resilience
U - Unity
S - Societal Contributions
T -Treat others with respect
วัฒนธรรมองค์กร
สร้างความคิดริเริ่มสร้างสรรค์อย่างมีสุนทรียภาพ เคารพในความหลากหลาย และสร้างประโยชน์ให้สังคม
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ได้รับการสถาปนาขึ้นเมื่อวันที่ 12 มิถุนายน พุทธศักราช 2498 ในนาม “คณะสถาปัตยกรรมไทย” ที่บริเวณวังตะวันออกของเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระยาบำราบปรปักษ์ และพลเรือโทพระวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าขจรจรัสวงศ์กรมหมื่นปราบปรปักษ์ เจ้ากรมช่างสิปป์หมู่ โดยมีพระพรหมพิจิตรดำรงตำแหน่งคณบดี และอาจารย์พินิจ สุวรรณะบุณย์ เป็นผู้ช่วยคณบดีทำหน้าที่คล้ายเลขานุการ
ระยะแรกเริ่มการก่อตั้งเปิดสอนในระดับอนุปริญญา 3 ปีการศึกษา และมีการเปลี่ยนแปลงตามช่วงเวลา ดังนี้
พ.ศ. 2501 - 2507
ขยายหลักสูตรการศึกษาต่อไปจนถึงระดับปริญญาตรีในหลักสูตร “ศิลปบัณฑิต สาขาวิชาสถาปัตยกรรมไทย” ใช้ระยะเวลาศึกษา ตลอดหลักสูตรทั้งสิ้น 5 ปี ตามระบบสากลนิยม (สมัยศาสตราจารย์อัน นิมมานเหมินท์ ดำรงตำแหน่งคณบดี)
พ.ศ. 2509
เปลี่ยนชื่อคณะวิชาเป็น “คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์” และชื่อหลักสูตรการศึกษา เป็น “สถาปัตยกรรมศาสตรบัณฑิต” (สมัยนาวาเอก สมภพ ภิรมย์ ร.น. ดำรงตำแหน่งคณบดี)
พ.ศ. 2516
เปิดสอนหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง สาขาวิชาสถาปัตยกรรมไทย
พ.ศ. 2517
เปิดสอนหลักสูตรสถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาออกแบบชุมชน
พ.ศ. 2522
ปิดหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง สาขาวิชาสถาปัตยกรรมไทย เพื่อเตรียมการเปิดสอนหลักสูตรปริญญามหาบัณฑิต
พ.ศ. 2524
เปลี่ยนชื่อหลักสูตรปริญญามหาบัณฑิต “สาขาวิชาออกแบบชุมชน” เป็น “สาขาวิชาการออกแบบชุมชนเมือง” เพื่อให้ตรงกับความหมายของ คำว่า “Urban Design” และเปลี่ยนชื่อจาก“ภาควิชาออกแบบชุมชนและผังเมือง” เป็น “ภาควิชาการออกแบบและวางผังชุมชนเมือง” ตามคำแนะนำของคณะอนุกรรมการบัญญัติศัพท์อุดมศึกษา ราชบัณฑิตยสถาน
พ.ศ. 2529
เปิดสอนหลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรม
พ.ศ. 2530
เปิดสอนหลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการงานก่อสร้าง
พ.ศ. 2538
เปิดสอนระดับปริญญาบัณฑิตเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งหลักสูตร คือ หลักสูตรสถาปัตยกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาสถาปัตยกรรมไทย
พ.ศ. 2542
เปิดหลักสูตรสถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสถาปัตยกรรมไทย และคณะฯ ได้รับมอบหมายจากรัฐบาลให้จัดเตรียมกำลังคน ด้านสถาปัตยกรรมไทย จึงดำเนินโครงการสถาปัตยกรรมไทยปริวรรตขึ้นเพื่อรับนักศึกษาเข้าศึกษาโดยตรง และจัดการเรียนการสอนที่ อาคารศิลป์ พีระศรี 1 วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ จังหวัดนครปฐม
พ.ศ. 2543
เปิดสอนหลักสูตรสถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสถาปัตยกรรม
พ.ศ. 2545
เปิดสอนหลักสูตรนานาชาติ ในระดับปริญญามหาบัณฑิตและดุษฎีบัณฑิต ได้แก่ หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต และหลักสูตร ปรัชญาดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการมรดกทางสถาปัตยกรรมกับการท่องเที่ยว
พ.ศ. 2547
เปิดสอนหลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น
พ.ศ. 2548
เปิดสอนหลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการโครงการก่อสร้าง (เดิมชื่อสาขาวิชาการจัดการงานก่อสร้าง)
พ.ศ. 2549
เปิดสอนหลักสูตรการวางแผนชุมชนเมืองและสภาพแวดล้อมมหาบัณฑิต
พ.ศ. 2551
เปิดสอนหลักสูตร วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาคอมพิวเตอร์เพื่อการออกแบบทางสถาปัตยกรรม และหลักสูตรภูมิสถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต
พ.ศ. 2554
ปิดหลักสูตรอนุปริญญาสถาปัตยกรรมศาสตร์ สาขาวิชาสถาปัตยกรรมและสาขาวิชาสถาปัตยกรรมไทย